Κινητά τηλέφωνα στο σχολείο

Τι γίνεται με τα κινητά τηλέφωνα στο σχολείο; 

Ο νόμος απαγορεύει στους μαθητές τη λειτουργία τους στο σχολείο, ακόμη και στα διαλείμματα. Πρέπει, αν τα έχουν μαζί τους, να βρίσκονται στην τσάντα τους απενεργοποιημένα, σύμφωνα με τον προ δεκαετίας νόμο, που ακόμη ισχύει.

Τα κινητά, όμως, αποτελούν το σημαντικότερο αντικείμενο των εφήβων, και όχι μόνο των εφήβων. 

Θα μπορούσε το σχολείο να εκμεταλλευτεί το αγαπημένο τους μέσο και να το εντάξει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Γιατί κάθε μαθητής έχει στα χέρια του έναν, στην ουσία, υπολογιστή, που θα μπορούσε να αποτελεί εργαλείο μάθησης. Θα έπρεπε ακόμη να μαθαίνει ο μαθητής την ορθή χρήση του κινητού, γιατί μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μ' αυτό το εργαλείο, αφού είναι σχεδόν κανονικός υπολογιστής.

Οι περισσότεροι, όμως, μένουν στις selfies και στο facebook, ενώ θα μπορούσαν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα:

• Θα μπορούσαν να κατασκευάζουν εφαρμογές για κινητά, μαθαίνοντας προγραμματισμό.
• Θα μπορούσαν να κάνουν αναζήτηση πληροφοριών για να κάνουν εργασίες σε πολλά μαθήματα, αντί να παπαγαλίζουν τη δεδομένη ύλη.
• Θα μπορούσαν να κάνουν διερεύνηση μαθηματικών προβλημάτων με το κατάλληλο λογισμικό.
• Θα μπορούσαν να δουν προσομοίωση πειραμάτων φυσικής, πάντα με το κατάλληλο λογισμικό.
• Θα μπορούσαν να μαθαίνουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση του και πως να προφυλάσσονται από αυτούς.

Το σχολείο υποτίθεται ότι προετοιμάζει τα παιδιά μας για να ζήσουν στην κοινωνία του μέλλοντος. Σ' αυτή την κοινωνία, έχει ήδη φανεί, σχεδόν τα πάντα θα γίνονται από το κινητό. Το σχολείο αρνείται να δει την πραγματικότητα και τον κόσμο που έρχεται, κρύβοντας το κεφάλι στο χώμα, όπως η στρουθοκάμηλος. Προετοιμάζει, τελικά, τα παιδιά μας για να ζήσουν στην κοινωνία του μέλλοντος; Δε νομίζω.

Για να αντιληφθούμε πόσο εκτός πραγματικότητας βρίσκεται το σχολείο ακόμη απαγορεύεται η χρήση των απλών calculator (τα κομπιουτεράκια που λέγαμε παλιά) για την εκτέλεση των αριθμητικών πράξεων. Οι καθηγητές για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα φτιάχνουν έτσι τις ασκήσεις ώστε τα αποτελέσματα να είναι αριθμοί ακέραιοι ή αν δεν είναι ακέραιοι να είναι "κομψοί". Οι μαθητές αν σε μία άσκηση δεν βρουν τους αναμενόμενους "στρογγυλούς" αριθμούς θεωρούν ότι έλυσαν λάθος την άσκηση. 

Οδηγούμε τα παιδιά στη διαστροφή της γνώσης, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι στην πραγματική ζωή οι αριθμοί είναι, συνήθως, δεκαδικοί με πολλά ψηφία και τους στρογγυλοποιούμε. Γιατί απαγορεύονται τα κομπιουτεράκια; Γιατί δεν μπορούν να έχουν όλοι οι μαθητές, ήταν το επιχείρημα πριν τριάντα χρόνια (όταν ήταν ακριβά), και για να μάθουν τις πράξεις, που είναι σε όλους απαραίτητες. Έτσι προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά πράξεις (που είναι απαραίτητο να μάθουν στο Δημοτικό) αλλά επιμένουμε σ' αυτές στο Γυμνάσιο, το Λύκειο ακόμη και τις εισαγωγικές εξετάσεις και δεν τους μαθαίνουμε το Excel, που είναι το εργαλείο με το οποίο θα κληθούν να εργαστούν στη ζωή τους.

Υπάρχουν κίνδυνοι από τη χρήση του κινητού; 

Φυσικά και υπάρχουν. Δεν μαθαίνουμε, όμως, τα παιδιά να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους με την απαγόρευση χρήσης του. Θα γίνει "μπάχαλο" μέσα στην τάξη αν τα παιδιά χρησιμοποιούν το κινητό τους συνεχώς; Κανόνες θα υπάρχουν και δεν θα επιτρέπεται η χρήση του κινητού στο μάθημα, παρά μόνο για διδακτικούς σκοπούς, όταν το κρίνει ο εκπαιδευτικός, ούτε θα έχουν οι μαθητές το κινητό πάνω στο θρανίο, ώστε να ανταλλάσουν μηνύματα μεταξύ τους δημιουργώντας πρόβλημα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορούν, όμως, να το χρησιμοποιούν στο μάθημα όταν τους το λέει ο εκπαιδευτικός και στο διάλειμμα για να ανταλλάξουν τα μηνύματά τους. 

Άλλωστε η προσωπική μας στάση δεν πρέπει να έχει σχέση με τις επιλογές μας για το μέλλον των παιδιών μας. Όλα αυτά σίγουρα προσθέτουν "πονοκεφάλους" στους εκπαιδευτικούς, κάνουν τη δουλειά τους δυσκολότερη, αλλά η εκπαίδευση αντιμετωπίζει συνεχώς προκλήσεις και προβλήματα που πρέπει να λύσει. Κυρίως, όμως, πρέπει να προετοιμάζει τα παιδιά για να ζήσουν στην κοινωνία του μέλλοντος.