ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Ως ολοκληρωτικό καθεστώς ορίζεται η ανελεύθερη πολιτειακή κατάσταση σε ένα κράτος. Το καθεστώς αυτό ελέγχει και κατευθύνει άμεσα ή έμμεσα τις κοινωνικές δραστηριότητες των ατόμων. Καταργείται το κοινοβούλιο, φιμώνεται ο τύπος και επιβάλλεται αυστηρή λογοκρισία.
Ολοκληρωτισμός είναι ένας όρος που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να περιγράψουν το καθεστώς στο οποίο το κράτος ρυθμίζει σχεδόν κάθε πτυχή της δημόσιας και ιδιωτικής συμπεριφοράς. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κινητοποιούν ολόκληρους πληθυσμούς υπέρ του κράτους και της ιδεολογίας που αυτό εκφράζει, και δεν ανέχονται δραστηριότητες από άτομα ή ομάδες όπως εργατικά συνδικάτα, εκκλησίες και πολιτικά κόμματα που δεν κατευθύνεται προς τους κρατικούς στόχους. Διατηρούνται στην εξουσία με τη βοήθεια της μυστικής αστυνομίας, της προπαγάνδας, με τον περιορισμού της ελεύθερης συζήτησης, του διαλόγου και της κριτικής.
Η ολοκληρωτική εξουσία δεν πρέπει να συγχέεται ούτε να ταυτίζεται με την αυταρχική ή τη δικτατορική εξουσία. Η διαφορά δικτατορικού τύπου καθεστώς από το ολοκληρωτικό καθεστώς είναι ο προσωρινός χαρακτήρας της δικτατορίας από τον διαρκή και μόνιμο χαρακτήρα της δεύτερης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ολοκληρωτισμού είναι ως γνωστόν, το Ναζιστικό κράτος της Χιτλερικής Γερμανίας, το Φασιστικό κράτος του Μουσολίνι στην Ιταλία και το Σταλινικό κράτος στην Σοβιετική Ένωση. Σε αυτήν την μορφή κράτους λοιπόν, το κράτος απορροφά την κοινωνία, την υποτάσσει στους σκοπούς του και διεισδύει μέσα στα κοινωνικά στρώματα και καταργεί το δημόσιο βίο από τον ιδιωτικό.
Τα κύρια γνωρίσματα είναι η ύπαρξη ενός και μοναδικού κόμματος, η σύγχυση κράτους και κοινωνίας ,ο κεντρικότατος ρόλος της (μοναδικής) ιδεολογίας, η καταπίεση και η τρομοκρατία που δεν αφορά τους αντιφρονούντες αλλά όλο τον πληθυσμό. Τα ολοκληρωτικά κινήματα μετατρέπουν την ισότητα σε ισοπέδωση. Έχουν σαν εργαλεία τους την προπαγάνδα, την (αλάθητη) ιδεολογία και το ψεύδος. Μαζί με την τρομοκρατία και τη διασπορά του τρόμου, σε όλες τις εκφάνσεις της στην δημόσια και ιδιωτική ζωή, κατασκευάζουν το φοβισμένο «άτομο». Το κόμμα στα ολοκληρωτικά καθεστώτα κατέχει το μονοπώλιο της πολιτικής δραστηριότητας. Σε αυτό εντάσσονται, στρατεύονται και επιλέγονται στις ανώτερες θέσεις οι πλέον συνειδητοί φανατικοί και αφοσιωμένοι οπαδοί του καθεστώτος. Ο ολοκληρωτικός δικτάτορας κυβερνάει τη χώρα του σαν ένας ξένος κατακτητής. Αντιμετωπίζει το φυσικό και βιομηχανικό πλούτο ακόμα και της δική του σαν μία πηγή λεηλασίας και ένα μέσο για να προετοιμάσει την επόμενη φάση στην επιθετική ανάπτυξη του καθεστώτος.
Η άσκηση της εξουσίας επιτυγχάνεται με διπλό τρόπο. Υπάρχει ορατή και αόρατη εξουσία. Ορατός είναι ο στρατός και η αστυνομία αλλά αόρατες είναι οι μυστικές υπηρεσίες. Το γνωστό «παρακράτος» στην Ελλάδα και αλλού, βασίζεται ακριβώς σε αυτήν την λογική. Ακόμα πριν ανέβει το κίνημα στην εξουσία έχει μία μυστική αστυνομία και διασυνδέσεις σε διάφορες χώρες. Τα κύρια καθήκοντά της είναι να διευθύνουν τις διακλαδώσεις του κινήματος, να οργανώνουν την πέμπτη φάλαγγα και να προετοιμάσουν το έδαφος με οποιεσδήποτε νόμιμες ή εκτός νόμου ενέργειες, με σκοπό την εγκαθίδρυση του Ολοκληρωτικού Ηγέτη. Ακόμα και όταν εξολοθρευθεί η οποιαδήποτε αντιπολίτευση, η μυστική αστυνομία συνεχίζει να δρά μέσα στην κοινωνία αθόρυβα και υποχθόνια, και να καθορίζει «αντικειμενικούς εχθρούς», για να υπάρχει ένα υποτιθέμενο αντίπαλο δέος στο ολοκληρωτικό καθεστώς . Η μυστική αστυνομία στην ουσία είναι «κράτος εν κράτει».
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου