Θέμα: Επάγγελμα

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

Επαγγελματικός προσανατολισμός: είναι η συστηματική και επιστημονική βοήθεια που παρέχεται στο άτομο με σκοπό την ορθή επαγγελματική επιλογή, σύμφωνα με τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του.

ΠΟΙΕΣ ΑΞΙΕΣ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ;

1. Υλικές αξίες: σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα, που εξασφαλίζει οικονομική άνεση και ανεξαρτησία.

2. Ασφάλεια και μονιμότητα.

3. Επαγγελματικό κύρος: αναγνώριση του εργαζόμενου από το κοινωνικό περιβάλλον, ηθική ικανοποίηση, αίσθημα επιτυχίας.

4. Κοινωνικότητα: δυνατότητες για ανάπτυξη της συνεργασίας και της διαπροσωπικής επαφής.

5. Δημιουργικότητα - Πρωτοτυπία: ο εργαζόμενος να μπορεί να εκφράσει την προσωπικότητα, τις ιδέες του και το δημιουργικό του πνεύμα.

6. Προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο: αρωγή και βοήθεια στο συνάνθρωπο, συμμετοχή σε έργα κοινής ωφέλειας.

7. Ελεύθερος χρόνος: βασικό κριτήριο για την επιλογή ενός επαγγέλματος είναι η δυνατότητα που του παρέχει να εξασφαλίζει αρκετό ελεύθερο χρόνο, ώστε να ενασχολείται ο εργαζόμενος και με την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

1. Η ανάγκη για την κοινωνία να απασχολείται κάθε άνθρωπος με το επάγγελμα που του ταιριάζει.

2. Η εξειδίκευση και ο καταμερισμός της εργασίας.

3. Η ανάπτυξη των επιστημών, της τεχνολογίας και η επέκταση των γνώσεων.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

1. Η οικογένεια: πρωταρχικός φορέας της κοινωνικοποίησης και καθοριστικός παράγοντας, στην επιλογή του επαγγέλματος, αφού διαμορφώνει την προσωπικότητα του νέου και του μεταδίδει αξίες και ιδανικά. 

2. Το σχολείο: Ο μαθητής αντιλαμβάνεται τις ιδιαίτερες κλίσεις του και τις προτιμήσεις στο χώρο του σχολείο.

3. Ο κοινωνικός περίγυρος: επηρεάζει το νέο, με τα πρότυπα, τις αξίες, τις ανάγκες και τις τάσεις που επικρατούν.

4. Τα ΜΜΕ, η τηλεόραση.

ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

1. Κατάκτηση της αυτογνωσίας και διάκριση των ικανοτήτων.

2. Ενημέρωση για τις συνθήκες που επικρατούν.

3. Στροφή στα επαγγέλματα που έχουν μέλλον και προοπτική.

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΕΚΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

1. Η ορθή εκλογή επαγγέλματος πρέπει να είναι ελεύθερη και σύμφωνη με τις κλίσεις, τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντα του νέου.

2. Το άτομο πρέπει να διαθέτει τις ανάλογες ψυχικές, σωματικές και ηθικές δυνάμεις.

3. Απαραίτητος παράγοντας είναι η ύπαρξη της αυτογνωσίας, που βοηθά το άτομο να κατανοήσει την προσωπικότητά του και τις προτιμήσεις του.

4. Το επάγγελμα χρειάζεται να είναι παραγωγικό, δημιουργικό και να έχει προοπτικές εξέλιξης.

5. Η ενασχόληση του ατόμου είναι απαραίτητο να γίνεται με βάσει και την οικονομική εξασφάλιση που προσφέρει.

ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ 

Ατομικές 

1. ηθική ικανοποίηση (αυτοεκτίμηση) 

2. πνευματική   εγρήγορση   (ενδιαφέρον   για   το   αντικείμενο   της δουλειάς)  

3. ψυχική  ικανοποίηση,  χαρά  από  τη  δημιουργία,  αυτοπεποίθηση, υπευθυνοποίηση 

4. οικονοµική   ανεξαρτησία   (αυξημένη   αποδοτικότητα,   οικονοµική ευημερία,  ανεξαρτησία,  αξιοπρεπής  διαβίωση,  µη  επιβάρυνση  της οικογένειας) 

5. επιτυχημένη    κοινωνική    ένταξη    (απόκτηση επαγγελµατικής ταυτότητας) καταξίωση 

Κοινωνικές 

1. Ο  «σωστός  άνθρωπος»  καταλαμβάνει  τη  «σωστή  θέση»,  γεγονός που  διευκολύνει  την  αξιοκρατία  αλλά  και  τη  µμεγιστοποίηση  της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας στην κοινωνία. 

2. Επιτυγχάνεται  η  οικονοµική  ανάπτυξη  που  συνεπάγεται  κοινωνική ευημερία 

3. Εξοµαλύνονται  οι  ανθρώπινες  σχέσεις  (οµαδική  δραστηριότητα, κοινωνικός διάλογος, συναδελφικότητα, συλλογικότητα)

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ 

1. Ο εργαζόμενος χάνει το ενδιαφέρον του για το αντικείµενό του.

2. Οδηγείται σε ψυχικό µαρασµό και παθητικοποιείται

3. Βιώνει την καθημερινή απασχόληση σαν καταναγκασµό

4. Δυσχεραίνεται η συνεργασία του µε τους άλλους ανθρώπους  

5. Δεν επιθυµεί να επιµορφωθεί, οπότε δεν εξελίσσεται 

6. Λειτουργεί   εντελώς   µηχανιστικά   και   τυποποιηµένα   χωρίς φαντασία ή πρωτοβουλία 

7. Σπαταλά  τα  ταλέντα  του  και  τις  ικανότητές  του,  εφόσον  δεν µπορεί να τα διοχετεύσει σωστά ή δεν επιθυµεί να τα αξιοποιήσει

ΤΡΟΠΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ 

1. Ενηµέρωση  των  µαθητών  στα  σχολεία  για  τα  επαγγέλµατα  στη σύγχρονη  αγορά  εργασίας  στο πλαίσιο  του  ΣΕΠ  (Σχολικός Επαγγελµατικός Προσανατολισµός)

2. Πρόσκληση στο πλαίσιο του ΣΕΠ καταξιωµένων επαγγελµατιών για  να  μιλήσουν  στα  παιδιά  για  τις  θετικές  και  αρνητικές  πτυχές της εργασίας τους

3. Αποστολή  στα  σχολεία  πληροφοριακού  υλικού  από  αρµόδιους φορείς  (π.χ.  Υπουργείο  Εργασίας,  ΟΑΕΔ  κ.λπ.)  σχετικού  µε  την προσφορά και τη ζήτηση σε διάφορους επαγγελµατικούς κλάδους (π.χ.  ποσοστά  ανεργίας  για  κάποιο  επάγγελµα  στη  χώρα  µας  ή στην Ευρώπη)

4. Αξιοποίηση ποικίλων κατάλληλων τεστ που προορίζονται για να αποκαλύπτουν  τις  κλίσεις  και  τα  ενδιαφέροντα  των  νεαρών ατόµων  ή  και  τις  αδυναµίες  τους  (φυσικά  µε  την  κατάλληλη επιστηµονική προετοιµασία)

5. Επισκέψεις  νεαρών  µαθητών  σε  εργασιακούς  χώρους  (π.χ. βιομηχανίες,  νοσοκομεία,  δηµόσιες  υπηρεσίες,  εταιρείες  κ.λπ.), ώστε   να   αποκτήσουν   µια   πρώτη   εντύπωση   της   τρέχουσας επαγγελµατικής πραγματικότητας στον τόπο τους 

6. Από   την   πρωτοβάθμια   εκπαίδευση   προσφορά   µαθηµάτων «γενικής  παιδείας»    στο  πλαίσιο  του  εκπαιδευτικού  συστήματος αλλά και «ειδικής κατεύθυνσης», ώστε να µμπορούν οι µμαθητές να συνειδητοποιούν  ποια  αντικείμενα  ταιριάζουν  περισσότερο  στην ψυχοσύνθεσή   τους   αλλά   και   ποια   αποτελούν   για   αυτούς ρεαλιστική επιλογή.

ΑΞΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

Με   την   προϋπόθεση   ότι   ο   επαγγελµατικός   προσανατολισµός παρέχεται σωστά και πλαισιώνεται από τη βοήθεια της οικογένειας και της πολιτείας, η αξία του είναι µεγάλη γιατί: 

1. Ο νέος συνειδητοποιεί τις προτιµήσεις, τα ταλέντα, τα προσόντα του αλλά και τις αδυναµίες του.

2. Ανιχνεύει µε σχετική ασφάλεια την  προσωπικότητά του επομένως και τις προσδοκίες του για το µέλλον. 

3. Θέτει εφικτούς στόχους για την επαγγελµατική του σταδιοδροµία µε υψηλές πιθανότητες επιτυχίας.

4. Συγκεντρώνει αρκετές πληροφορίες ώστε γνωρίζοντας τι συµβαίνει  στην  αγορά  εργασίας  να  µπορεί  να  συµβιβάσει  τις επιθυµίες του µε την πραγµατικότητα.

5. Η όλη η διαδικασία  ωριµάζει τον νέο,   τον βοηθά  να αποκρυσταλλώσει  τα  θέλω  του, να  αυτοκαθορίζεται  και να λαµβάνει συνειδητές αποφάσεις ακόµη και αν το αποτέλεσµα δεν είναι ιδανικό.

ΑΙΤΙΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ 

1. Η  διανοητική  εργασία  θεωρήθηκε  στο  παρελθόν  ως  η  πλέον αρµόζουσα  στον  αναπτυγμένο  άνθρωπο  και  για  αυτό  τύχαινε µεγαλύτερης υπόληψης και κοινωνικής καταξίωσης. 

2. Αυτή  η  αντίληψη  επιβιώνει  και  στις  µέρες  µας,  ιδιαίτερα  στην ελληνική κοινωνία καθώς συνδέεται µε τη νοοτροπία σύµφωνα µε την  οποία  ο  κάτοχος  ενός  πανεπιστηµιακού  πτυχίου  θεωρείται ανώτερος  κοινωνικά  από  εκείνον  που  εργάζεται  αξιοποιώντας  τις σωµατικές του δυνάµεις. 

3. Τα  λεγόµενα  πνευματικά   επαγγέλµατα,  λοιπόν,  θεωρείται  ότι προσφέρουν  κοινωνικό  κύρος  (όπως  π.χ.  το  επάγγελµα  του γιατρού,  του  δικηγόρου,  του  µηχανικού)  αλλά  και  υψηλότερες αµοιβές  σε  αυτούς  που  τα  εξασκούν  (ακόµη  και  αν  οι  αµοιβές αυτές  αποκτώνται  µακροπρόθεσµα,  δηλαδή  µετά  το  πέρας  των πολυετών σπουδών που προαπαιτούνται). 

4. Θεωρείται γενικότερα ότι οι άνθρωποι που εργάζονται πνευµατικά-επιστηµονικά έχουν καταβάλει µεγαλύτερους κόπους για να γίνουν «ειδήµονες» στον τοµέα τους, εποµένως και η δουλειά τους έχουν µεγαλύτερη σπουδαιότητα για το σύνολο. 

5. Οι άνθρωποι που ασκούν χειρωνακτικές εργασίες (π.χ. οι αγρότες, οι  κτηνοτρόφοι,  οι  υδραυλικοί,  οι  ηλεκτρολόγοι)  ακόµη  κι  όταν επιτυγχάνουν την οικονοµική άνεση, κοπιάζουν περισσότερο σε καθηµερινή  βάση  και  το  επαγγελµατικό  περιβάλλον  µέσα  στο οποίο   δραστηριοποιούνται   είναι   πιο   αντίξοο   (π.χ.   χωράφια, βιοµηχανίες  κλπ.)  σε  σχέση  µε  εκείνα  µέσα  στα  οποία  ασκείται  η πνευµατική    εργασία    (π.χ.    γραφεία,    βιβλιοθήκες,    αίθουσες σχολείων, αµφιθέατρα πανεπιστηµίων). 

6. Επίσης,  τα  έργα  του  πνεύµατος  θεωρείται  ότι  έχουν  µεγαλύτερη εµβέλεια και επίδραση στο σύνολο της ανθρωπότητας, όπως π.χ. η επιστηµονική  ανακάλυψη  ενός  φαρµάκου  για  τη  θεραπεία  µιας  ασθένειας,  µε  συνέπεια  οι  φορείς  τους  (π.χ.  γιατροί,  ερευνητές κλπ.) να γίνονται αντικείμενα θαυµασµού.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ  ΤΟΥ  ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ  ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΗΣ  ΚΑΙ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 

1. Δημιουργείται ένα είδος επαγγελματικού ρατσισμού σύµφωνα µε το  οποίο  οι  εργαζόµενοι  χειρωνακτικά  προσφέρουν  λιγότερο  στο σύνολο  και  είναι  σκόπιµο  να  αµείβονται  µε  χαµηλότερο  µισθό  και να  µην  προωθούνται  σε  διευθυντικές  θέσεις,  ακόµα  και  όταν  το αξίζουν

2. Οι χειρώνακτες ως αποτέλεσµα της παραπάνω αντίληψης γίνονται  θύµατα   κοινωνικού αποκλεισµού    και νιώθουν χαµηλή αυτοπεποίθηση

3. Οι νέοι άνθρωποι που προσανατολίζονται επαγγελµατικά, διστάζουν εξαιτίας της νοοτροπίας που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, να επιλέξουν   ένα   χειρωνακτικό   επάγγελµα   (π.χ.   µελισσοκόµος,  ζωοτρόφος) ακόµα όταν υπάρχει οικογενειακή παράδοση σε αυτό, γιατί  δεν  έχει  κοινωνικό  γόητρο,  µε  αποτέλεσµα  να  στρέφονται όλοι στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύµατα της χώρας

4. Η στροφή αυτή των νέων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ οδηγεί στην παραγωγή υπερπληθώρας  επιστηµόνων,  οι  οποίοι  δεν  απορροφώνται  από την  αγορά  εργασίας,  παραµένουν  άνεργοι  και  υφίστανται  όλα  τα δεινά  της  κατάστασης  αυτής  (οικονοµικό  αδιέξοδο,  αδράνεια, κοινωνικός  αποκλεισµός,  ψυχολογικά  προβλήµατα,  ένταση  στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, στροφή στην παρανοµία)