Θέμα: Μόδα - Συρμός

ΜΟΔΑ-ΣΥΡΜΟΣ

Οι τάσεις της μόδας δεν αφορούν μόνο την εμφάνιση αλλά όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, την ψυχαγωγία, την τέχνη, τη διακόσμηση, τη συμπεριφορά, τις αξίες.

ΑΙΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ 

1. Οι νέοι έχουν έμφυτη τη διάθεση της καινοτομίας, της αλλαγής, είναι επαναστάτες, ακολουθούν μια νεωτεριστική πορεία και επιδιώκουν να χαράξουν νέες κατευθύνσεις.

2. Τα οικονομικά συμφέροντα χρησιμοποιούν την μόδα με στόχο τη διοχέτευση των αγαθών στην αγορά αλλά και την απόκτηση τους από το καταναλωτικό κοινό.

3. Η φιλαρέσκεια του ατόμου, η ανάγκη να αρέσει, η τάση αυτοεπιβεβαίωσης.

4. Η μόδα αποτελεί μέσο κοινωνικής ένταξης και αποδοχής από τα υπόλοιπα μέλη του συνόλου.

5. Η προβολή της υλικοευδαιμονιστικής αντίληψης της ζωής από τη διαφήμιση και τα μέσα ενημέρωσης.

6. Η κλονισμένη αυτοπεποίθηση, η ανασφάλεια, το εσωτερικό κενό.

7. Η κρίση αξιών, η παρακμή ιδανικών και έλλειψη στόχων και προσανατολισμού στη ζωή.

8. Η απουσία ουσιώδους παιδείας, η οποία θα αποτελούσε αντιστάθμισμα στην αντίληψη ότι η ευτυχία αγοράζεται.

9. Η τάση επίδειξης του υλικού πλούτου.

ΘΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

1. Ενισχύει την αυτοέκφραση και την ατομικότητα.

2. Καλλιεργεί την καλαισθησία, το γούστο, την αίσθηση του ωραίου.

3. Αποτελεί παράγοντα ανανέωσης.

4. Τόνωση οικονομίας ( εμπόριο, θέσεις εργασίας).

ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

1. Κριτήριο αξιολόγησης ενός ανθρώπου είναι συχνά ο βαθμός ταύτισης με τη μόδα και έτσι οι ανθρώπινες σχέσεις διαβρώνονται.

2. Απομακρύνει τον άνθρωπο από τον εαυτό του, επιβάλλοντας του έναν τρόπο ζωής ξένο με το χαρακτήρα του αλλά και τις πραγματικές του ανάγκες και επιθυμίες,

3. Αποπροσανατολίζει τον άνθρωπο ανάγοντας την εξωτερική του εμφάνιση σε παράγοντα επιτυχίας, προσωπικής ευτυχίας και κοινωνικής καταξίωσης, απομακρύνοντας τον ταυτόχρονα από τον αγώνα για εσωτερική ολοκλήρωση και διαμόρφωση ισχυρής και ανεξάρτητης προσωπικότητας.

4. Στρέφει το άτομο σε ανούσιες μορφές διασκέδασης.

5. Αδιαφορία για τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, κρίση ανθρώπινων σχέσεων και δημοκρατίας.

6. Λειτουργεί ισοπεδωτικά περιορίζοντας την ελευθερία των επιλογών, καταργώντας την ευχάριστη πολυμορφία και προβάλλοντας ως κάτι αρνητικό τη διαφορετικότητα.

7. Απειλεί την ιδιαιτερότητα ενός έθνους λόγω της ξενομανίας που υπονομεύει την παράδοση, την τέχνη και γενικότερα τη φυσιογνωμία ενός λαού.