Θέμα: Αλλοτρίωση

ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ

ΟΡΙΣΜΟΣ-ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ

    Αλλοτρίωση είναι η απώλεια στοιχείων της προσωπικότητας, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να καταντά ξένος (=αλλότριος) αλλά και κατώτερος απ’ αυτό που αντιπροσωπεύει η φύση του, να παύει να αποτελεί πολύπτυχη και πολυδιάστατη οντότητα, να ουδετεροποιείται, να υποβιβάζεται, να αποξενώνεται τελικά από το ίδιο του το «εγώ».

    Η αλλοτρίωση εκδηλώνεται και ως επικοινωνιακή κρίση με το συνάνθρωπο, ως ακούσια μοναξιά, ως αποξένωση από τη φύση, τα πνευματικά ενδιαφέρονται, το αληθινό νόημα της εργασίας, τη δημιουργικότητα, την παράδοση, τα ιδανικά, ως άρνηση για τη διεκπεραίωση πολιτικών υποχρεώσεων (φυσική, πνευματική, ηθική, κοινωνική, πολιτική αλλοτρίωση)

ΑΙΤΙΑ

1. Η τεχνολογική έκρηξη, η αστικοποίηση, ο αφιλόξενος χαρακτήρας των μεγαλουπόλεων, ο καταμερισμός της εργασίας και η εξειδίκευση, η υιοθέτηση του υλιστικού τρόπου ζωής, ο καταναλωτισμός, η φανατική προσήλωση στο κυνήγι του χρήματος

2. Η μηχανοκρατία και η αυτοματοποίηση της εργασίας, ζωής και σκέψης, η αποκοπή από την παράδοση κατέστησαν τον άνθρωπο ψυχρό επαγγελματία, άβουλο, προγραμματισμένο ον χωρίς ταυτότητα και βαθύτερες ψυχικές ανάγκες, του στέρησαν τη χαρά της δημιουργίας, της επαφής με τη φύση, της αληθινής φιλίας

3. Η πνευματική αγκύλωση, ο τεχνοκρατισμός στην εκπαίδευση, η προβληματική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, η απουσία αισθητικής καλλιέργειας, ο εξοστρακισμός της κριτικής σκέψης, η χειραγώγηση των μαζών από τους φορείς ενημέρωσης και εξουσίας, ο ατομικισμός, η προβολή επιζήμιων προτύπων, η κρίση αξιών και θεσμών αλλά και η μαζοποίηση επέβαλλαν μια ισοπεδωτική ομοιομορφία στον τρόπο σκέψης και ζωής, που αφαίρεσε από το άτομο το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και αυθυπαρξίας.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

1. Η αλλοτρίωση φθείρει τον άνθρωπο ψυχοσωματικά, σκοτώνει τη δημιουργικότητα, μετατρέπει την εργασία σε «αγγαρεία», γεννά συμφεροντολόγους επαγγελματίες, παθιασμένους διεκδικητές αξιωμάτων, έρμαια της ασυδοσίας και της ψευδαίσθησης της υπεροχής και της αυτάρκειας.

2. Προκαλεί αδιαφορία για την τροφή του πνεύματος και της ψυχής, ευθυνοφοβία και φυγοπονία, ανοίγει το δρόμο για την άσκηση προπαγάνδας και για κάθε είδους εξωκατεύθυνση εκ μέρους επίδοξων δημαγωγών, υπονομεύοντας τις δημοκρατικές αξίες.

3. Ισοπεδώνει τι συναίσθημα, γεννά άγχος, αβεβαιότητα, εσωτερική αγωνία, αυτοπαραίτηση, μοναξιά και υπαρξιακό κενό, καθιστά ανερμάτιστο τον ανθρώπινο βίο.

ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ

1. Επαναπροσδιορισμός των στόχων και των προτεραιοτήτων με την καλλιέργεια ανθρωπιστικών αξιών, που θα αποκαταστήσει τα χαμένα ιδανικά, τη φιλαλληλία, τον αλτρουισμό, την ανθρωπιά και θα πολεμήσει την αλαζονεία, την απληστία, την αχαλίνωτη φιλοδοξία, τον ατομικισμό.

2. Με τη συνδρομή των φορέων κοινωνικοποίησης και της κρατικής πρόνοιας απαιτείται αλλαγή των συνθηκών εργασίας, πάταξη της ανεργίας, επίλυση των πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων, αντιμετώπιση των τρωτών της εξειδίκευσης, ώστε να καλλιεργηθεί η έμπνευση, η φαντασία, η δημιουργικότητα και να εξυγιανθεί ο ενοποιητικός ρόλος της παράδοσης και η λειτουργία των θεσμών.